Een terugblik op 2014.
Een jaar met vele ups, maar helaas ook downs.
Een jaar waarin ik veel nieuwe mensen heb leren kennen,
Een jaar waarin ik mensen ben verloren.
Mijn lieve oma.
Rust zacht lief Omaatje.
Al maanden lang was mijn oma ziek. Gestreden heeft ze.
Tot de laatste dag, geen medicijnen, geen pijnstillers.
Ik ben trots op haar, ik ben trots dat ik haar kleindochter ben.
Ik heb spijt dat ik oma deze site nooit heb laten zien.
Dingen die ik nog graag met haar wilde doen, dat kan niet meer.
Tot het laatste moment waren we bij u.
Ik mocht uw hand vasthouden, met een glimlach bent u heengegaan.
It’s not a goodbye, it’s a see you later.
Cardioloog
9 December was het weer tijd om naar de cardioloog te gaan.
Controle dit dat, alles was goed!
In januari pas weer terugkomen. Dat is toch volgend jaar 😉
Die avond kwamen we laat thuis. Het was een beetje fris in huis.
Boven alles overhoop, raam staat wijd open, er is ingebroken.
3 mannen waren in huis geweest, 3 vreemden, 3 dieven, 3 *^$@%#*&$@*$!.
Net als je denkt, dat je alles gehad hebt, dat je alles aan kan.. Komen deze fuckers in je leven.
Ik was bang, ik ben bang.
16 december,
Een week na de inbraak. Het gaat niet zo goed. De cardioloog wilde mij graag zien. Nieuwe medicijnen erbij, hopelijk gaat het hierna wat beter.
Wat is dit een, om het netjes te zeggen, vervelend eind van het jaar!
Laat 2015 maar komen!
COME ON 2015!
HAKUNA MATATA 