Nadat ik ben geslaagd kreeg ik een verrassingsreis naar shoppingstad Milaan van mijn tante Mimi en mijn moeder!
Maar na alle pret moest ik natuurlijk ook op zoek naar een opleiding. Iedereen kon natuurlijk al een tijd oriënteren, maar ik heb vanaf februari thuis gezeten, en totaal niet verwacht dat ik zou slagen!
Ik wilde dolgraag met kleine kinderen werken, maar omdat ik deze ziekte heb is dat niet ideaal dachten we…
Wis- en natuurkunde vond ik ook allemaal erg leuk, ook hield ik van tekenen en ontwerpen, dus uiteindelijk kwam ik op de technische opleiding IPO, industrieel product ontwerpen. Ja, een hele andere richting, maar ook erg leuk!
In september 2011 begon ik met mijn nieuwe opleiding. Ik had er superveel zin in en ik heb veel leuke mensen ontmoet!
Na een half jaar was dit toch niet de opleiding waar mijn hart lag. Ik besloot te stoppen in februari.
Eigenlijk was 2012 voor mij dus best een relaxed jaartje. Ik was weliswaar gestopt met mijn opleiding, maar met mijn gezondheid was het stabiel! Ik voelde mij goed. Ik deed veel leuke dingen en ik zocht naar een andere opleiding.
Ik ging 4 mei 2012 lekker een weekje naar Milaan met mijn (ex) IPO-ers.
Ik ging in juni paar dagen naar Parijs toe met de familie en de zus van mijn oma.
Op 5 juli mocht ik mijn koffer alweer inpakken om een heerlijke cruise te maken met mijn ouders over de Middelandse zee.
Alsof dat niet genoeg was, was Disneyland parijs dat jaar 20 jaar geworden, dus mochten we in september ’s nachts in Disney naar een Armin van Buuren concert. Supergaaf!
Maar al het pret was weer voorbij, de zomer was weer over, ik begon weer aan school. Ik had een nieuwe opleiding!
Na lang wikken en wegen had ik toch gekozen voor PABO, omdat daar toch mijn hart lag.
Ik wilde zo graag met kinderen werken, en ik kan het altijd proberen!
Ook daar heb ik hele leuke meiden ontmoet! Ik had mijn studie wel gevonden. Al gauw mocht ik stage lopen en een stageplek zoeken. Ik wilde niets liever dan teruggaan naar mijn oude bassischool. In oktober 2012 begon ik daar met mijn stage bij de kleuters en ik was gelijk verliefd! Wat is dat leuk!
Ik was druk bezig met school en mijn rijbewijs halen.
Mijn rijbewijs ja. Ik moest een goedkeuring krijgen van het CBR dat ik mijn rijbewijs mag halen met deze ziekte. Ik moest een brief laten opstellen door mijn cardioloog en dat opsturen. Ik zou binnen 1-4 weken antwoord krijgen.
Na 6 weken had ik nog steeds geen antwoord, we besloten het CBR te bellen. Het bleek dat de brief van mijn cardioloog niet voldoende was, en de cardioloog nog een brief moest schrijven. Ik was boos… Ik mocht al lang afrijden, maar door het CBR kon ik geen examen aanvragen.
Ik heb uiteindelijk 18(!) weken moeten wachten op het CBR voordat ik examen kon doen, maar ik heb wel mijn rijbewijs gehaald op 5 november.
Op 12-12-12 was het tijd om een jubileumpje te vieren, ik was immers al een half jaar niet naar het ziekenhuis geweest, echt een mijlpaal voor mij! En dat op deze mooie datum. Een mooie afsluiter voor 2012.
Op naar 2013! Hopelijk ook een goed jaar!
HAKUNA MATATA 